Jan II Piast (urodzony w 1477 roku, zmarł 6 marca 1495 roku) herb
Najstarszy syn Fryderyka I Piasta, księcia brzesko-legnickiego i Ludmiły Podiebrad, córki Jerzego I z Podiebradów, króla Czech i książę-elektor Świętego Cesarstwa Rzymskiego, księcia ziębicki, księcia ziemi kłodzkiej, hrabiego kłodzkiego, księcia wrocławskiego, margrabiego Moraw, księcia opawskiego.
Książę brzeski i legnicki, książę na Chojnowie i Lubinie od 9 maja 1488 roku do 6 marca 1495 roku.
Po śmierci ojca 1488 wraz z braćmi Fryderykiem II oraz Jerzym I został formalnym władcą księstwa brzesko-legnickiego. Ponieważ wszyscy bracia byli nieletni, regencję księstw sprawowała ich matka, księżna-wdowa Ludmiła, która od swego zmarłego męża otrzymała Brzeg i Oławę jako oprawę wdowią, gdzie władzę sprawowała aż do własnej śmierci.
Jan II zmarł w wieku 18 lat, przed osiągnięciem dorosłości i dlatego nigdy się nie ożenił, ani nie miał dzieci. Jego następcami zostali jego młodsi bracia, którzy pozostawali pod regencją matki przez kolejne trzy lata, aż do 1498 roku.
Żródła:
John II of Legnica w "Wikipedia" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Jan II legnicki w "Wikipedia"
19-02-2020